Achtergrond van het onderzoek
Omdat we onvoldoende weten over de kosten en effecten van hulphonden bij epilepsiepatiënten, heeft het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport de opdracht gegeven voor onderzoek naar epilepsie-hulphonden. Het onderzoek wordt gesubsidieerd door ZonMw. Erasmus School of Health Policy & Management en institute for Medical Technology Assessment coördineren het onderzoek.
Epilepsie-hulphonden worden getraind om te helpen wanneer hun baas een epileptische aanval krijgt. Hierbij leert hij een alarmknop te bedienen, medicijnen of hulp te halen en/of zijn baas in zijligging te leggen om verstikking te voorkomen. De hond wacht bij zijn baas tot hij of zij weer bijkomt. De aanwezigheid van een epilepsie-hulphond kan na de aanval voor een gevoel van veiligheid en vertrouwen zorgen. Daarnaast kan een epilepsie-hulphond de afhankelijkheid van anderen verminderen. Sommige epilepsie-hulphonden zijn in staat om een aanval van tevoren te signaleren en zijn baas hiervoor te waarschuwen. Het is echter niet zeker dat een epilepsie-hulphond die vaardigheid ontwikkelt.
Doordat het opleiden van een hond tot epilepsie-hulphond veel tijd kost, zijn de kosten van een epilepsie-hulphond hoog. Op dit moment worden deze kosten niet vergoed door de zorgverzekeraar. Met dit onderzoek wordt er informatie verzameld over wat een epilepsie-hulphond kan betekenen voor epilepsiepatiënten in termen van gezondheid en welzijn. Daarnaast wordt er gekeken naar de kosten en mogelijke kostenbesparingen van de inzet van een epilepsie-hulphond. Met deze informatie krijgen we een beter beeld over de verhouding tussen de kosten en effecten van epilepsie-hulphonden (dit noemen wij kosteneffectiviteit).
